Taslak Oluşturdum

       Capslock tuşunu açık unutmuşum yüreğimde. Bazen babamı özlüyorum. Bazen fazla alıp yemediğim ekmeklerin ertesi güne küflenmesini. Masaya yapışmasın diye demliğin altına koyduğum bültenlerin samimiyetsizliğini. Ara sıra tırnak içine alamadığım alıntıları düşünüyorum. Hata yapma fırsatını Adem'e vereni.. Bir harfin cümle içerisinde gizlenmesini. Cevap hakkı doğmuyor acılara lâkin..
       Kaşın gözün gereksizliğini, ötekileştirenin ne olduğunu. Ötekileştirmeyenin ne olduğunu. Dağlardaki keklikleri. Hazır mantıdaki kekikleri. Sağ omzumdaki melek okuma yazma bilmiyor. Orta Asya çingenelerine üzülüyorum. Alternatif acılar yeğliyorum. Alternatif sızıları. Alternatif olan ne varsa arıyorum. Başka dilde acıyı. Eski dilde yarayı. Allah kuluna kâfidir ama galü belayı hatırlamıyorum.
       Güncel hayat devam derken,yürürken,nefes alıp verirken,şükretmeyi, yetinmeyi sabretmeyi istiyorum. Yetinmeye yetinemiyor,sabretmeye sabredemiyorum. Bir su damlasının dörtte birinin ne kadar kaypak olabileceğini pasta dilim grafikler gösteremiyor mesela. Bileklerim ince ancak cilve de, kaderde eğreti duruyor. Bir son dakika haberi ile bölünsün istiyorum her zerrem. Parçalarım dahi bulunamasın. Bu kadar yaşanacak ne vardı sahi.
           Ertesi güne erteleyeceğim, yaşanmadık kaygılarımın üzerini de gazeteyle örtsünler. Cenazem yıkanmasın. Daha dün düş aldım.