Kadınların zamanla değişim grafiği de enteresan bir olay. Ayrıca incelenmesi gereken bir konu olarak ayıklıyorum tohumunu. Hayatından bir kürdan eksilince bile üzülecek kadar naif, hiçbir kötü anıyı anımsamayacak kadar da odun ruhlu bir bireyim.
Güzel anlara şahitlik edince de diğer tarafta bunun sevabını alacak mıyız peki? Çok dertli çalıyor kitapsız çoban.Geceyi uykuyla ziyan edecek kadar delirmediğim dönemlerdi.Gençtim. Aslında şimdi de ziyan etmiyorum ama o zaman yalnızdım. Şimdi de öyle. Demek ki hala geceyi uykuyla ziyan edecek kadar delirmedim.İnsanlıktan bin ışık yılı daha ilerideyim, sanki bütün kötü şeyleri ilk ben tecrübe ediyor ve bin ışık yılı geriden gelen dünyaya salıyorum.Seni seviyorum diyen bir hanıma; vallahi ben pek sevmiyorum kendimi demişliğim de vardır.Hakkımı yedirmem, sadece ben böler veririm. Hayatı uçlarda yaşamayı seven biri olabilirdim ama odamda soğuk gelmesin diye duvara sabitlenmiş geyikli halı var.Bu kadar açık yürümeyi sevmiyorum.Riskli iş ağam.
Hala oralarda bir yerlerde olduğunu biliyorum, yürüyoruz işte bakalım sonumuz nereye varacak?